Dün harika bir etkinlik vardı. Maalesef benden çok uzak bir yerde olduğu için bu etkinlikte yer alamadım. Ama biliyor musunuz ilk defa kuş olup uçmak istedim. Tunus’ ta bir hastanenin pediatri bölümünde yatan o harika çocukların yanında olmayı istedim. İnsanların hangi renkte hangi dilde ya da hangi dinde oldukları benim için tek bir anlam dahi ifade etmiyor. Zaten hangi yoldan gidilirse gidilsin aynı kapıya çıkıyor. Herkes aynı Tanrı’ ya tapıyor. Dünyanın bu kadar çirkinleştiği bir ortamda hala harika insanların olması benim içimdeki umudun tükenmemesine sebep oluyor. Evet ülkeler birbirine giriyor, hayatlar herkesin gözü önünde son bulduruluyor. Kan dökülüyor, kan tutuluyor. Doğmamış çocuklara mezarlar biçiliyor. İnsanlar özgürce nefes alamayıp, özgürce ölemiyorlar bile. Ama hayatın iğrenç bir kanunu var. Kapitalizm her yerde hükmünü sürüyor. Olan yine zayıf tarafa oluyor. Zayıf bulunan taraf yine en zayıf yerinden vuruluyor. Buna birde saçma sapan bahaneler ekleniyor, masum gözükmek adına kılıflar dikiliyor. Özgürlük getirilirken, hayatlar götürülüyor. Ya o çocuklar, onlar niçin düşünülemiyor.
Bunca kargaşanın içinde birileri de çıkıp onları düşünebiliyor hala. Ne mutlu onlara ki, olan biten herşeye rağmen hala sosyal sorumluluklarını biliyor ve yerine getiriyorlar. Bu etkinlikten haberim olmasını sağlayan ve Türkiye’de de zamanında üniversitemizde konuğum olan Haithem Chakchouk’a, bu etkinliği oluşturmayı sağlayan Doktor Maher Barsaoui’ ye ve yaklaşık bir saat önce kendisinin Tunus ta ünlü bir sanatçı olduğunu öğrendiğim ve yazışmalarıma samimiyetle katılıp benimle dostça konuşan , bu etkinlikte de o sevimli çocukların yanında olan sanatçı Nour Harkati’ ye yürekten teşekkürler. Sizleri gerçekten çok seviyorum. Şu an yaraları kanayan binlerce insanın olduğu o yerlerde, sizler olduğunuz müddetçe bizim içimiz hep rahat olacak. İnsanlığınızı her daim koruyabilmeniz dileğiyle ve sevgiyle…
Özlem ÖZTÜRK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder